ساحل گردی کروبی و دروغ پردازان ناشی جمهوری اسلامی

پس از آنکه خانواده مهدی کروبی اعلام کردند او در شرایط نامساعد جسمی به سر می برد ودر طی یک هفته ، دوبار به بیمارستان منتقل شده ،  یکی از سایت های حکومتی عکسی را منتشر کرد تا ثابت کند مهدی کروبی نه در مراکز درمانی بلکه در سفر تفریحی در کنار دریا به سر می برد. من در زمینه فتوشاپ و سایر حقه های تصویری ، تخصصی ندارم اما در این عکس نکاتی وجود دارد که نشان می دهد سران جمهوری اسلامی ، پول های مردم را در اختیار دروغ پردازان ناشی می گذارند  که نتیجه آن بر رسوایی های جمهوری اسلامی می افزاید. به عکس نگاه کنید  و به نکاتی که در زیر می آید بیندیشید:

۱- این عکس در مرداد ماه منتشر شده است اما کروبی بر روی پیراهن خود ، ژیله زمستانی به تن دارد 

۲- به سایه های موجود در عکس نگاه کنید . سایه کروبی از سمت چپ به سمت راست  تصویر رفته است در حالی که تصویر سرنشینان قایق ازبالا به پایین تصویر  است

۳- کروبی از عینک طبی با شماره بالا استفاده می کند اما در تصویر او در حال قدم زدن در کنار دریا بدون عینک است.

آقای مهاجرانی ! « فقیه دقیق النظر » همین است؟

 دکتر عبدالکریم سروش در یکی از نوشته های خود ، نقدی   را متوجه « محمد مؤمن » عضو شورای نگهبان کرد .  اگر چه مخاطب ظاهری سروش ، این عضو قدیمی شورای نگهبان بود اما در واقع، دیدگاهی به نقد گذاشته شده بود که « بهتان زدن به دیگران » را به بهانه مقابله با کسانی که  «بد دینان و بدعت گذاران  در دین» نامیده می شوند، تجویز می کند . تقریباً بلافاصله پس از انتشار « نقد نامه » سروش ، دکتر عطاءاله مهاجرانی دست به قلم شد و به دفاع از محمد مؤمن پرداخت زیرا به ادعای او « آیت اله مؤمن قمی از زمره فقیهان آزاده و دقیق النظری هستند که همواره کوشیده اند در طرح نظر خود از معیارهای اصولی و ارزشی فقهی فراتر نروند و سلیقه سیاسی مختار را بر نظر فقهی خویش حاکم نکنند ».

حقیقت آنست که من خود را فاقد اهلیت برای ورود به محتوای بحث می دانم اما  پس از خواندن نامه آقای دکتر سروش و پاسخ آقای دکتر مهاجرانی ، رفتار آقای مؤمن در انتخابات مجلس هفتم را به یاد آوردم .آن رفتار نشان می داد ـ و می دهد ـ که آقای محمد مؤمن ،  بهتان زدن  به رقبای سیاسی حزب خویش ـ شورای نگهبان ـ را مجاز می شمارد . در آن انتخابات ـ که قاعدتاً همسر آقای مهاجرانی ، آن را به خوبی به یاد می آورد ـ شورای نگهبان ، بیش از دو هزار نفر از کاندیداهای غیر همسو را   رد صلاحیت کرد . رفتار شورای نگهبان در آن زمان آنچنان رسوا بود که حتی افرادی مانند حبیب اله عسگر اولادی نیز به فغان آمدند . با اوجگیری اعتراضات ، ابتدا  « پیر خرفت شورای نگهبان » وسپس محمد مؤمن ، مأموریت « توجیه رد صلاحیت ها » را به عهده گرفتند . احمد جنتی  در یک اظهار نظر عام ،همه رد صلاحیت شدگان را زیر سؤال برد و اظهار داشت :« برخی از رد صلاحیت  شدگان ، نماز می خوانند  وسایر فرایض مذهبی را انجام می دهند ودر عین حال ، کلاهبردار هستند » . محمد مؤمن هم در گفتگویی که روز بیست و پنجم دی ماه ۱۳۸۲ با خبر گزاری ایرنا انجام داد به دفاع مطلق از عملکرد حزب حکومتی خود ـ شورای نگهبان ـ پرداخت و اظهار داشت : « وقتی می دانیم آدمی هرزه و جاسوس است اما در وزارت  اطلاعات اسمش نرفته یا آنان اظهار نظری نکرده اند آیا  این فرد می تواند به مجلس برود ؟»‌  

فکر نمی کنم   برای اثبات  اعتقاد آقای مؤمن  به « تجویز بهتان به مخالفان  »   توضیح بیشتری لازم باشد. آن زمان ، مقاله ای در آفتاب یزد نوشتم و این پرسش را مطرح کردم که وقتی وزارت اطلاعات به عنوان متولی شناسایی جاسوسان ، نه تنها هیچ اظهار نظری در مورد یک فرد نکرده بلکه حتی نام او را در اختیار ندارد شورای نگهبان چگونه به جاسوس بودن آن فرد یقین پیدا کرده  و او را رد صلاحیت می کند؟  آقای مهاجرانی می داند که سیستم اطلاعانی جمهوری اسلامی با سخاوتمندی فراوان ، بسیاری از منتقدان را جاسوس می داند . از نظر آن سیستم ، هم « مهاجرانی » جاسوس است هم « سروش ». در عین حال آقای مؤمن برای توجیه اقدام سیاسی شورای نگهبان  و رد صلاحیت شریف ترین انسان ها ، به راحتی کسانی   را « جاسوس» و « هرزه » نامید که حتی دستگاه اطلاعاتی « هرزه پرور جمهوری اسلامی » حاضر نمی شد جاسوس بودن آنها را تأیید کند. ممکن است کسی بگوید که این اظهارات مربوط به دوره ریاست جمهوری خاتمی است که وزارت اطلاعات ، تا حدودی منزه تر از دوره فعلی بود. اما در آن زمان ، علاوه بر وزارت اطلاعات، دستگاههای اطلاعات موازی  و قوه قضائیه نیز به شدت فعال بودند و  گزارش های آنها می توانست معیار قانونی برای رد صلاحیت افراد باشد. اظهارات محمد مؤمن هم پاسخ به کسانی بو که مدعی بودند هیچیک از نهادهای قانونی کشور، مدرکی دال بر فساد یا محکومیت آنها در اختیار شورای نگهبان نگذاشته است .

آنچه در بالا آمد نشان می دهد دیدگاه فقهی  آقای مؤمن هر چه باشد، او ایراد اتهاماتی همچون « هرزگی » و «جاسوسی » به مخالفان سیاسی خویش را مجاز می شمارد . آقای مهاجرانی می تواند در خلوت ، از همسر فهیم خویش ، نام عده ای از رد صلاحیت شدگان در انتخابات مجلس هفتم را سؤال کند تا بداند « اظها نظر کلی آ قای مؤمن » که درواقع  پاسخ به اعتراضات  نسبت به ردصلاحیت افراد شناخته شده بود  ذهن ها را به طرف چه کسانی می بُرد و آنها را در مظان « هرزگی » و « جاسوسی » قرار می داد.راستی آیا از یک فقیه « دقیق النظر» چنین « هرزگی در اظهار نظر » قابل قبول است؟ 

روزه داری نسل ما و تردید های امروزی

نخستین سالی که علیرغم مخالفت پدر ومادرم ماه رمضان را به صورت کامل روزه گرفتم سال ۱۳۵۶ ـ سی و شش سال قبل ـ بود. در آن سال هم ماه رمضان در مرداد و شهریور بود و بسیارگرم. بعضی روزها شدت گرما من را که تنها ۱۳ سال داشتم کلافه می کرد. اما از یک طرف تلاش می کردم تشنگی خود را ابراز نکنم و از سوی دیگر از صمیم قلب احساس رضایت می کردم زیرا بر این باور بودم که بدون خودنمایی ، برای اعلام تسلیم در برابر خداوند بزرگ، تشنگی و گرسنگی را تحمل کرده ام . هنوز هم از رفتار آن سالهای خود احساس رضایت دارم اما گمان می کنم امروزه جوانان حق دارند که مثل من فکر نکنند زیرا کم کم بر همگان ثابت می شود که « دین » و «احکام » آن ، بیش از آنکه راهی برای سعادت انسان ها باشد - که به باور من چنین است ـ بازیچه «زشت خو »ترین و «زشت گو» ترین افرادیعنی غاصبان حکومت ایران شده است تا از این طریق، با آسودگی بیشتر، خلایق را بفریبند . چندی قبل آقای بیات زنجانی ، فتوایی صادر کرده که به موجب آن « نوشیدن آب در حد ضرورت توسط روزه دارانی که تحمل تشنگی ندارند» بلامانع است. بلافاصله ماشین فحاشی در داخل ایران به راه افتاده است تا به بهانه این فتوا، از مواضع آقای بیات در جریان جنبش سبز انتقام بگیرند.در این میان آقای مکارم شیرازی هم که شائبه هایی در مورد رانت های « شکری » و « قیری» اطرافیانش مطرح است با رسانه های فحاش ولی فقیه ، هم زبان شده و فتوای آقای بیات را «ناقض اجماع علما »دانسته است. در حالی که قبل از آقای بیات ، آقای جعفر سبحانی که از مراجع تقلید حکومتی است مشابه فتوای آقای بیات را صادر کرده است .(http://tohid.ir/fa/persian/book?bookID=159&page=11) صفحه ۳۱۴ مسئله ۱۲۵۶ را ملاحظه کنید

خرِ آقا و « پل حماسه سیاسی »

خر آقا و عواملش از پُل « حماسه سیاسی » گذشت . دبّه های آنها شروع شد. قابل توجه برخی خوش خیال ها:
عسگراولادی قبل از حماسه سیاسی : به عنوان یک عضو هیات منصفه می‌گویم که من موسوی و کروبی را در فتنه 88 مجرم نمی‌شناسم
http://khabaronline.ir/detail/270758

عسگر اولادی بعد از حماسه سیاسی : قابل تردید نیست که موسوی و کروبی فرمان شورش خیابانی صادر کردند با بیانیه‌های تند و افراطی مسبب قتل شده‌اند ده‌ها نفر در اغتشاشات کشته شده‌اند.. آنها میلیاردها تومان به مردم به‌ویژه کسبه خسارت زدند باید جوابگو باشند. این را باید دادگاه و قاضی مجازات آن را تعیین کند.
http://sahamnews.org/1392/04/253312

آن روز ریش تراش امروز....

تقریباً دوماه بعد از کودتای انتخاباتی سال ۸۸ ـ که امروز عده ای از اصلاح طلبان به دنبال پاک کردن آن از حافظه مردم هستند ـ همه نشانه ها حاکی از عدم اراده نظام برای مجازات جنایت کاران کهریزک  و همدستان آنها بود. در آن زمان مقاله ای درآفتاب یزد نوشتم و رفتار دستگاههای مسئول در برخورد با عوامل آن جنایت ها را با رفتار مشمئز کننده نظام در مواجهه با جنایت سال ۷۸ در کوی دانشگاه تهران مقایسه کردم. اکنون که حکم اولیه قصاب  کهریزک  ـ  قاضی محبوب خامنه ای   ـ صادر شده به نظرم رسید بازنشر آن یادداشت خالی از لطف نیست. ضمن آنکه این حکم ننگین،  به خوش خیال ترین افراد هم یاد آوری می کند که خامنه ای هیچ تغییری نکرده و برای ادامه سرکوب ها و جنایت های خود به «مرتضوی های دیگر» نیازمند است ولذا اجازه نمی دهد که  «نخستین مرتضوی او» با مجازات سنگین مواجه شود .  متن کامل یادداشت با عنوان « آن روز ریش تراش امروز ...»  را  از اینجا بخوانید

پیروزی بود اما ....

 دیدن لبخند بر چهره های غم گرفته ایرانیان، هر کس را که کوچک ترین علاقه ای به هموطنان داشته باشد شادمان می کند. من نیز اگر چه هزینه پرداخت شده برای شادی امروز برادران وخواهران خود در ایران را بسیار سنگین می دانم اما  به شادی آنان شادم . در عین حال مایلم چند نکته کوتاه را گوشزد نمایم

۱ـ آقای روحانی نمی تواند انکار کند که رأی خود را مدیون همه کسانی است که مستقل ازدلبستگی های شناخته شده  سیاسی ، از خود خواهی های رهبر به تنگ آمده و اصلاح اساسی در مدیریت کلان نظام را خواستار هستند این مسأله باید همواره به یاد او باشد.

۲ـ  نظر سنجی های قبل از انتخابات  نشان داد« ترس و وحشت» یا« رودربایستی و مصلحت سنجی» آنچنان فضای کشور در کنترل گرفته است که هیج نهاد حکومتی یا مستقل نمی تواند از طرق علمیِ رایج در جهان ، ارزیابی صحیحی از خواسته ها  و علاقه مندی های ایرانیان داشته باشد.  همچنین عدم تحقق پیش بینی اغلب تحلیل گران در خصوص تقلب در این انتخابات   نشان داد هنوز ابعادی از سیستم مافیایی  حکومت ایران ، مخفی است که پیش بینی تصمیمات  و زد وبند های رهبر را گاه غیر ممکن می سازد.اگرچه می توان حدس زد ناتوانی خامنه ای در  تحمل فشار های خارجی به ویژه تحریم های خرد کننده ـ  و تسلیم اعلام نشده او در برابر این فشارها، قطعاً از عوامل مؤثر بر« روند پیش بینی نشده انتخابات» بوده است.

۳-   رهبر جمهوری اسلامی در حالی به نتیجه انتخابات تن داد که ترکیب مخالفان آتشین روحانی و موافقان او ـ غالباً  منتقد، مخالف و معارض رهبر جمهوری اسلامی ـ  ثابت می کند   رأس حاکمیت، شرایط متزلزل خود را درک کرده و برای نجات از مهلکه فعلی به رفراندومی غیر رسمی علیه رهبر تن داده است. پس با قاطعیت می توان گفت اگر هاشمی رفسنجانی ، خاتمی و یاران سرشناس آنها به اندازه تحریمی ها « بحران زدگی نظام  ورهبر » ونیاز او به برگزاری انتخاباتی با شکوه برای خروج از انزوای داخلی و خارجی را درک کرده بودند می توانستند قبل از ورود بی قید و شرط به انتخابات، شرایط خویش را بر رهبر تحمیل و حتی فردی نزدیک  به جنبش سبز را به عنوان کاندیدای خود از فیلتر ناعادلانه شورای نگهبان عبور دهند .همین نکته  مرا تشجیع می کند که همچنان از تصمیم خود برای تحریم انتخابت قبل از تحقق شرایط حداقلی، حمایت نمایم 

اگر خامنه ای حکومتش را دوست دارد

اقای خامنه ای بعد از اینکه دید ادعای او در مورد « رأی به هر کاندیدا = اعلام حمایت از نظام» باعث عصبانیت عده زیادی از مردم می شه، حرفش رو عوض کرد و گفت :« بعضی ها به هر دلیل ممکن است نخواهند از نظام حمایت کنن اما از کشورشون که می خوان حمایت کنن. پس باید رأی بدن.» حالا من به او می گم : « آقای خامنه ای ! ما که می دانیم شما حاضر نیستی از روحانی به خاطر رأیی که آورده حمایت کنی. اما حکومت خودت رو کهدوست داری . به خاطر حفظ حکومت خودت هم که باشه، باید اجازه بدی روحانی، امیدهایی که اکثریت رأی دهنده ها به خاطر اونها رأی دادند رو محقق کنه.»به خدا روحانی انتخاب اول بسیاری از رأی دهنده ها نبوده اما به خاطر کشورشون و به عنوان آخرین امید ، سراغش رفتن. پس اقای خامنه ای !« تو را به خدا برای یک بار هم که شده ، حداقل منفعت خودت رو در نظر بگیر و دست از لجبازی بر دار.» البته امیدوارم آقای روحانی هم بدونه که رأی چند میلیون ایرانی به اون ، فقط به خاطر کشورشون ونجات نسبی از بحران ها بوده نه برای تحقق حماسه سیاسی و نه به خاطر اینکه عاشق رنگ بنفش آقای روحانی بودن. من به سهم خودم از اینکه دعای پریشب من در مورد عدم تحقق پیش بینی اولیه ام مستجاب شد خوشحالم وقطعا وعده خود را اجرا خواهم کرد. در عین حال هنوز دعا می کنم نگرانی من در مورد مسلوب الاختیار بودن رئیس جمهور هم ، اشتباه باشد