۱۳۹۲ مرداد ۴, جمعه

ساحل گردی کروبی و دروغ پردازان ناشی جمهوری اسلامی

پس از آنکه خانواده مهدی کروبی اعلام کردند او در شرایط نامساعد جسمی به سر می برد ودر طی یک هفته ، دوبار به بیمارستان منتقل شده ،  یکی از سایت های حکومتی عکسی را منتشر کرد تا ثابت کند مهدی کروبی نه در مراکز درمانی بلکه در سفر تفریحی در کنار دریا به سر می برد. من در زمینه فتوشاپ و سایر حقه های تصویری ، تخصصی ندارم اما در این عکس نکاتی وجود دارد که نشان می دهد سران جمهوری اسلامی ، پول های مردم را در اختیار دروغ پردازان ناشی می گذارند  که نتیجه آن بر رسوایی های جمهوری اسلامی می افزاید. به عکس نگاه کنید  و به نکاتی که در زیر می آید بیندیشید:
۱- این عکس در مرداد ماه منتشر شده است اما کروبی بر روی پیراهن خود ، ژیله زمستانی به تن دارد 
۲- به سایه های موجود در عکس نگاه کنید . سایه کروبی از سمت چپ به سمت راست  تصویر رفته است در حالی که تصویر سرنشینان قایق ازبالا به پایین تصویر  است
۳- کروبی از عینک طبی با شماره بالا استفاده می کند اما در تصویر او در حال قدم زدن در کنار دریا بدون عینک است.

۱۳۹۲ مرداد ۲, چهارشنبه

آقای مهاجرانی ! « فقیه دقیق النظر » همین است؟


 دکتر عبدالکریم سروش در یکی از نوشته های خود ، نقدی   را متوجه « محمد مؤمن » عضو شورای نگهبان کرد .  اگر چه مخاطب ظاهری سروش ، این عضو قدیمی شورای نگهبان بود اما در واقع، دیدگاهی به نقد گذاشته شده بود که « بهتان زدن به دیگران » را به بهانه مقابله با کسانی که  «بد دینان و بدعت گذاران  در دین» نامیده می شوند، تجویز می کند . تقریباً بلافاصله پس از انتشار « نقد نامه » سروش ، دکتر عطاءاله مهاجرانی دست به قلم شد و به دفاع از محمد مؤمن پرداخت زیرا به ادعای او « آیت اله مؤمن قمی از زمره فقیهان آزاده و دقیق النظری هستند که همواره کوشیده اند در طرح نظر خود از معیارهای اصولی و ارزشی فقهی فراتر نروند و سلیقه سیاسی مختار را بر نظر فقهی خویش حاکم نکنند ».

حقیقت آنست که من خود را فاقد اهلیت برای ورود به محتوای بحث می دانم اما  پس از خواندن نامه آقای دکتر سروش و پاسخ آقای دکتر مهاجرانی ، رفتار آقای مؤمن در انتخابات مجلس هفتم را به یاد آوردم .آن رفتار نشان می داد ـ و می دهد ـ که آقای محمد مؤمن ،  بهتان زدن  به رقبای سیاسی حزب خویش ـ شورای نگهبان ـ را مجاز می شمارد . در آن انتخابات ـ که قاعدتاً همسر آقای مهاجرانی ، آن را به خوبی به یاد می آورد ـ شورای نگهبان ، بیش از دو هزار نفر از کاندیداهای غیر همسو را   رد صلاحیت کرد . رفتار شورای نگهبان در آن زمان آنچنان رسوا بود که حتی افرادی مانند حبیب اله عسگر اولادی نیز به فغان آمدند . با اوجگیری اعتراضات ، ابتدا  « پیر خرفت شورای نگهبان » وسپس محمد مؤمن ، مأموریت « توجیه رد صلاحیت ها » را به عهده گرفتند . احمد جنتی  در یک اظهار نظر عام ،همه رد صلاحیت شدگان را زیر سؤال برد و اظهار داشت :« برخی از رد صلاحیت  شدگان ، نماز می خوانند  وسایر فرایض مذهبی را انجام می دهند ودر عین حال ، کلاهبردار هستند » . محمد مؤمن هم در گفتگویی که روز بیست و پنجم دی ماه ۱۳۸۲ با خبر گزاری ایرنا انجام داد به دفاع مطلق از عملکرد حزب حکومتی خود ـ شورای نگهبان ـ پرداخت و اظهار داشت : « وقتی می دانیم آدمی هرزه و جاسوس است اما در وزارت  اطلاعات اسمش نرفته یا آنان اظهار نظری نکرده اند آیا  این فرد می تواند به مجلس برود ؟»‌  

فکر نمی کنم   برای اثبات  اعتقاد آقای مؤمن  به « تجویز بهتان به مخالفان  »   توضیح بیشتری لازم باشد. آن زمان ، مقاله ای در آفتاب یزد نوشتم و این پرسش را مطرح کردم که وقتی وزارت اطلاعات به عنوان متولی شناسایی جاسوسان ، نه تنها هیچ اظهار نظری در مورد یک فرد نکرده بلکه حتی نام او را در اختیار ندارد شورای نگهبان چگونه به جاسوس بودن آن فرد یقین پیدا کرده  و او را رد صلاحیت می کند؟  آقای مهاجرانی می داند که سیستم اطلاعانی جمهوری اسلامی با سخاوتمندی فراوان ، بسیاری از منتقدان را جاسوس می داند . از نظر آن سیستم ، هم « مهاجرانی » جاسوس است هم « سروش ». در عین حال آقای مؤمن برای توجیه اقدام سیاسی شورای نگهبان  و رد صلاحیت شریف ترین انسان ها ، به راحتی کسانی   را « جاسوس» و « هرزه » نامید که حتی دستگاه اطلاعاتی « هرزه پرور جمهوری اسلامی » حاضر نمی شد جاسوس بودن آنها را تأیید کند. ممکن است کسی بگوید که این اظهارات مربوط به دوره ریاست جمهوری خاتمی است که وزارت اطلاعات ، تا حدودی منزه تر از دوره فعلی بود. اما در آن زمان ، علاوه بر وزارت اطلاعات، دستگاههای اطلاعات موازی  و قوه قضائیه نیز به شدت فعال بودند و  گزارش های آنها می توانست معیار قانونی برای رد صلاحیت افراد باشد. اظهارات محمد مؤمن هم پاسخ به کسانی بو که مدعی بودند هیچیک از نهادهای قانونی کشور، مدرکی دال بر فساد یا محکومیت آنها در اختیار شورای نگهبان نگذاشته است .

آنچه در بالا آمد نشان می دهد دیدگاه فقهی  آقای مؤمن هر چه باشد، او ایراد اتهاماتی همچون « هرزگی » و «جاسوسی » به مخالفان سیاسی خویش را مجاز می شمارد . آقای مهاجرانی می تواند در خلوت ، از همسر فهیم خویش ، نام عده ای از رد صلاحیت شدگان در انتخابات مجلس هفتم را سؤال کند تا بداند « اظها نظر کلی آ قای مؤمن » که درواقع  پاسخ به اعتراضات  نسبت به ردصلاحیت افراد شناخته شده بود  ذهن ها را به طرف چه کسانی می بُرد و آنها را در مظان « هرزگی » و « جاسوسی » قرار می داد.راستی آیا از یک فقیه « دقیق النظر» چنین « هرزگی در اظهار نظر » قابل قبول است؟ 

۱۳۹۲ تیر ۲۵, سه‌شنبه

روزه داری نسل ما و تردید های امروزی


نخستین سالی که علیرغم مخالفت پدر ومادرم ماه رمضان را به صورت کامل روزه گرفتم سال ۱۳۵۶ ـ سی و شش سال قبل ـ بود. در آن سال هم ماه رمضان در مرداد و شهریور بود و بسیارگرم. بعضی روزها شدت گرما من را که تنها ۱۳ سال داشتم کلافه می کرد. اما از یک طرف تلاش می کردم تشنگی خود را ابراز نکنم و از سوی دیگر از صمیم قلب احساس رضایت می کردم زیرا بر این باور بودم که بدون خودنمایی ، برای اعلام تسلیم در برابر خداوند بزرگ، تشنگی و گرسنگی را تحمل کرده ام . هنوز هم از رفتار آن سالهای خود احساس رضایت دارم اما گمان می کنم امروزه جوانان حق دارند که مثل من فکر نکنند زیرا کم کم بر همگان ثابت می شود که « دین » و «احکام » آن ، بیش از آنکه راهی برای سعادت انسان ها باشد - که به باور من چنین است ـ بازیچه «زشت خو »ترین و «زشت گو» ترین افرادیعنی غاصبان حکومت ایران شده است تا از این طریق، با آسودگی بیشتر، خلایق را بفریبند . چندی قبل آقای بیات زنجانی ، فتوایی صادر کرده که به موجب آن « نوشیدن آب در حد ضرورت توسط روزه دارانی که تحمل تشنگی ندارند» بلامانع است. بلافاصله ماشین فحاشی در داخل ایران به راه افتاده است تا به بهانه این فتوا، از مواضع آقای بیات در جریان جنبش سبز انتقام بگیرند.در این میان آقای مکارم شیرازی هم که شائبه هایی در مورد رانت های « شکری » و « قیری» اطرافیانش مطرح است با رسانه های فحاش ولی فقیه ، هم زبان شده و فتوای آقای بیات را «ناقض اجماع علما »دانسته است. در حالی که قبل از آقای بیات ، آقای جعفر سبحانی که از مراجع تقلید حکومتی است مشابه فتوای آقای بیات را صادر کرده است .(http://tohid.ir/fa/persian/book?bookID=159&page=11) صفحه ۳۱۴ مسئله ۱۲۵۶ را ملاحظه کنید

۱۳۹۲ تیر ۲۲, شنبه

خرِ آقا و « پل حماسه سیاسی »



خر آقا و عواملش از پُل « حماسه سیاسی » گذشت . دبّه های آنها شروع شد. قابل توجه برخی خوش خیال ها:
عسگراولادی قبل از حماسه سیاسی : به عنوان یک عضو هیات منصفه می‌گویم که من موسوی و کروبی را در فتنه 88 مجرم نمی‌شناسم
http://khabaronline.ir/detail/270758


عسگر اولادی بعد از حماسه سیاسی : قابل تردید نیست که موسوی و کروبی فرمان شورش خیابانی صادر کردند با بیانیه‌های تند و افراطی مسبب قتل شده‌اند ده‌ها نفر در اغتشاشات کشته شده‌اند.. آنها میلیاردها تومان به مردم به‌ویژه کسبه خسارت زدند باید جوابگو باشند. این را باید دادگاه و قاضی مجازات آن را تعیین کند.
http://sahamnews.org/1392/04/253312

۱۳۹۲ تیر ۱۳, پنجشنبه

آن روز ریش تراش امروز....

تقریباً دوماه بعد از کودتای انتخاباتی سال ۸۸ ـ که امروز عده ای از اصلاح طلبان به دنبال پاک کردن آن از حافظه مردم هستند ـ همه نشانه ها حاکی از عدم اراده نظام برای مجازات جنایت کاران کهریزک  و همدستان آنها بود. در آن زمان مقاله ای درآفتاب یزد نوشتم و رفتار دستگاههای مسئول در برخورد با عوامل آن جنایت ها را با رفتار مشمئز کننده نظام در مواجهه با جنایت سال ۷۸ در کوی دانشگاه تهران مقایسه کردم. اکنون که حکم اولیه قصاب  کهریزک  ـ  قاضی محبوب خامنه ای   ـ صادر شده به نظرم رسید بازنشر آن یادداشت خالی از لطف نیست. ضمن آنکه این حکم ننگین،  به خوش خیال ترین افراد هم یاد آوری می کند که خامنه ای هیچ تغییری نکرده و برای ادامه سرکوب ها و جنایت های خود به «مرتضوی های دیگر» نیازمند است ولذا اجازه نمی دهد که  «نخستین مرتضوی او» با مجازات سنگین مواجه شود .  متن کامل یادداشت با عنوان « آن روز ریش تراش امروز ...»  را  از اینجا بخوانید