شش فرزندی رهبر؛ الگوی تنظیم خانواده

بر اساس تعریف سران جمهوری اسلامی ، تعیین سیاست های کلی نظام به عهده رهبری است . البته جالب است که تعیین سیاست ها  وظیفه رهبر است  ، مجلس ، دولت ، قوه قضائیه و همه نیروهای مسلح هم خود را موظف به اجرای فرامین رهبری می دانند و در عین حال ، رهبر همواره در رأس منتقدان است و از همه طلب کار! بگذریم.رهبر معظم که سیاست گذاری های خود در همه شئون کشوری را موجب موفقیت و سر فرازی می داند چندی است که تصمیم گرفته در شخصی ترین امور زندگی مردم  نیز دخالت کند و سعادت آفرینی های خویش را  به داخل منازل هم توسعه دهد. بر همین اساس چند ماه قبل به انتقاد از سیاست های کنترل  جمعیت  پرداخت و حداقل جمعیت ضروری برای کشور در شرایط فعلی را یک صد وپنچاه میلیون نفر دانست. او که هیچگاه و در هیچ زمینه ای حاضر به پذیرش « اشتباهاتِ ایران سوز » خویش نشده است برای اولین بار در یک تریبون عمومی ،  سکوت  در برابر  سیاست های کنترل جمعیت را گناه خود بر شمرد وبه  همین خاطر از درگاه خداوند استغفار کرد.

هنوز ساعاتی از این سخنان نابخردانه رهبر نگذشته بود که کارشناس نمایان حکومتی و حوزوی،  « فله » ای از احکام کارشناسی و احادیث اسلامی کشف کردند که همگی آنها نظر رهبر در خصوص لزوم افزایش ایران را تأیید می کرد. گماشتگان رهبر در مجلس هم  مشوق هایی برای افزایش جمعیت تعیین نمودند.  در فاصله کوتاهی پس از این درفشانی رهبر، حادثه غم انگیز مدرسه شین آباد پیش آمد تا مشخص شود  در کشور ثروتمند ایران و در زیر سایه حکومت ولی فقیه، حتی  تأمین امکانات اولیه برای جمعیت موجود هم امکان پذیر نیست چه رسد برای جمعیتی دو برابر میزان فعلی. اما  کارشناسان نمایان حوزوی و حکومتی را چه باک!  قبلاً در یادداشت « بادنجان آقا و کنترل جمعیت » نوشتم  که « رفتاررسانه های مزدبگیر و بی اراده جمهوری اسلامی و نیز خبرگان همیشه خفته ، دقیقاً مشابه رفتار ندیم پادشاه در برابر  تعریف و مذمت پادشاه از بادنجان است ». اما ظاهراً این حد از تملق گویی وبی هویتی هم عطش « تملق خواهی رهبر» را سیراب نمی کند .لذا سیمای جمهوری اسلامی در آخرین برنامه  از سری « ثریا » عده ای کارشناس نمای متملق را در کنار هم نشاند تا بازهم از هوشمندی رهبردر کشف « لزوم افزایش جمعیت » سخن بگویند.  سخنان بی ربط  که قبلاً درهمین مورد در رسانه ها و تریبون های حکومتی ذکر شده بود  در این برنامه  به وفور تکرار شد که نیازی به یادآوری آنها  نیست .  تهیه کنندگان اینگونه برنامه ها نیز دغدغه ای ندارند که بی ربط گویی های کارشناسان نمایان متملق ، بر بی اعتباری آنها  می افزاید زیرا خودشان هم می دانند که اکثریت مردم توجهی به برنامه های صدا وسیما ندارند (   گزارش  سایت حکومتی رجا نیوزنشان می دهد  متوسط تماشای تلویزیون جمهوری اسلامی توسط ایرانیان به دو دقیقه در روز رسیده است - اینجا -) اما در این برنامه ، کسی که او را « رئیس مرکز مطالعات و پژوهش های جمعیتی آسیا  و اقیانوسیه » می نامیدند نکته بدیعی گفت که او را مستحق دریافت جایزه « بزرگترین بی ربط گوی حامی ولایت » می کند. او ادعا کرد : « در برنامه اول توسعه ، قرار بود  در سال ۱۳۹۰ ، از شش فرزند به چهار فرزند برسیم اما الان به  یک و هفت دهم رسیده ایم» . برنامه اول که این فرد از آن سخن می گوید در دولت اول هاشمی رفسنجانی  ودر سال ۱۳۶۸ تصویب شد .یعنی به ادعای این پژوهشگر مبرز، در سال ۱۳۶۸  خانواده های ایرانی  به طور متوسط ، شش فرزند داشته اند!! هر چه فکر کردم این آمار از کجا به دست آمده ،  به جایی نرسیدم. ناگاه به یاد آوردم  با به دنیا آمدن آخرین فرزند شناخته شده رهبر در سال ۱۳۶۴، او دارای شش فرزند شده و برای کارشناسان ذوب در ولایت ، چه آماری معتبر تر از تعداد فرزندان رهبر در سال ۱۳۶۸! راستی آیا با وجود این کارشناس نمایان حکومتی  ، دشمنان ایران برای ضربه زدن به کشورمان ، به برنامه ریزی پیچیده نیاز دارند؟