می خواهم اعتراف کنم و حلالیت بطلبم . اعتراف به یک حسودی و حلالیت خواهی به خاطر یک تهمت ! اول از دومی شروع می کنم. من در دو سه روز گذشته درچند مصاحبه رادیویی وتلویزیونی ،ادعاکردم « رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی، با دستور مستقیم رهبر انجام شده است». اما امروزکه اطلاعیه مشاوران آقای خاتمی ـ اینجا ـ راخواندم متوجه شدم « مقام معظم رهبری » در این موضوع، بی تقصیر است . هر چه باشد این آقایان در داخل ایران هستند و بهتر از ما خارج نشینان ، واقعیت های داخل کشور را می دانند. ما در این طرف دنیا از همه چیز بی خبریم در حالی که بعضی مشاوران آقای خاتمی حتی در قرنطینه زندان ، از جزئی ترین حوادث کشور با خبرند. ضمن آنکه اطلاعیه مشاوران، در جلسه ای صادر شده که اقای خاتمی هم در آن حضور داشته و همین ، بر اعتبار آن می افزاید.
دراطلاعیه آقای خاتمی ومشاورانش « از بزرگان دلسوز و نظام وکشور از جمله مقام معظم رهبری » در خواست شده که جلوی «تصمیم نادرست اتخاذ شده شورای نگهبان » را بگیرند. این یعنی ، اولاً رهبراگر رهبر نقشی در انتخابات داشته باشد « اصلاح تصمیمات نادرست » است نه اینکه خدای ناکرده با دستور او صلاحیت هاشمی رفسنجانی را رد کرده باشند. ثانیاً به زعم مشاوران آقای خاتمی ، بزرگان دلسوز دیگری در کشور هستند که انها هم با روند ردصلاحیت هاموافق نیستند. این نکته ای است که حسادت مرا نسبت به مشاوران آقای خاتمی بر می انگیزد. زیرا هر چه به خود فشار آوردم نتوانستم این « بزرگان دلسوز » را شناسایی کنم که در کنار « مقام معظم رهبری » می توانند جلوی «تصمیمات نادرست اتحاذ شده » را بگیرند. البته حدسیاتی دارم . قاعدتاً اعضای شورای نگهبان ، نمی توانند در لیست مدنظر خاتمی و مشاورانش باشند. چون آنها خود « اتخاذکننده تصمیم نادرست » هستند. کودتاگران نظامی هم مخاطب این پیام نیستند. همین امروز بالاترین مقام نظامی در جمهوری اسلامی ـ حسن فیروز آبادی ـ از شورای نگهبان به خاطر «شاد کردن دل همه ملت ایران »از طریق انجام دقیق وظیفه خود در «بررسی صلاحیت کاندیداها » تشکر کرده است ـ اینجا ـ. منظور مشاوران خاتمی، می تواند مجلس نهم و اعضای مؤثر آن باشد و شاید، برادر رئیس مجلس مد نظر آنهاست که قوه قضائیه را به شرایط فعلی رسانده است. احتمالاً حسین شریعتمداری هم می تواند یکی از « بزرگان دلسوز» باشد که مشاوران خاتمی برای جلوگیری از « تصمیمات نادرست در عرصه انتخابات » به آنها دل بسته اند. حسین شریعتمداری تنها سخنگوی رهبر است که دو هفته پیش در سر مقاله کیهان ـ اینجا ـ از « تأیید صلاحیت رفسنجانی در صورت کاندیداتوری» سخن گفته بود .
من نتوانستم به غیر از حسین شریعتمداری ، « بزرگ دلسوز »دیگری پیدا کنم و او را با خواسته مشاوران خاتمی تطبیق دهم و این ، بزرگترین دلیل من برای حسادت نسبت به کسانی است که اولاً با « عدم اتهام افکنی » به رهبر در مورد رد صلاحیت رفسنجانی ، پایبندی دینی خود را ثابت کردند و ثانیاً با شناسایی بزرگان دلسوز در نظام، دخالت آنها برای بازگشت آقای رفسنجانی به انتخابات را خواستار شده اند. اگر به جای رهبر بودم از این مشاوران ، تشکر ویژه می کردم که در آستانه انتصاب رئیس جمهور جدید ، بار دیگر بر « حق رهبر در انجام اقدامات فراقانونی » از طریق « درخواست دخالت رهبر در این عرصه و صدور حکم حکومتی »پافشاری کرده اند. راستی به یاد آوردم اغلب این مشاوران ، کسانی هستند که در مجلس ششم، کروبی را به خاطر پذیرش « یک حکم حکومتی تحمیلی» ملامت می کردند و البته پنج سال بعد از آن ملامتگری، خودشان خواستار حکم حکومتی رهبر برای تأیید صلاحیت دکتر معین شدند. ایا واقعاً حس اعتماد به نفس و « خود همه چیز بینی » این افراد، موجب حسادت نیست؟
