در خبرها آمده بود که سخنرانی علی لاریجانی در قم با اوباشگری گروهی از حاضران درتظاهرات ۲۲ بهمن ، ناتمام مانده است. فیلم این اوباشگری هم با کیفیت بالا در فضاهای مجازی منتشر شده است . همه حواس ها اکنون به اصل حادثه است و کسی نمی پرسد دوربین متعلق به کدام نهاد رسمی این تصاویر را ضبط کرده است. اما من پرسش دیگری دارم . همانطور که می بینید هرچه لاریجانی تلاش می کند معترضان را ساکت نماید موفق نمی شود . مخاطبان سخنرانی ، یعنی مردم عادی هم به جای آرام کردن فضا ، مشغول فیلمبرداری از این صحنه ها هستند ؛ مثل عده ای دیگر از همین قماش که از صحنه اعدام جوانان ، فیلم می گیرند.اما به محض اینکه علی سعیدی پشت تریبون می رود همه سعی می کنند سکوت بر قرار شود. سکوت برای شنیدن سخنان کسی که تا کنون رتبه اول « مزخرف گویی »را به خود اختصاص داده است . او همان کسی است که در یک سخنرانی عمومی ادعا کرد « خامنه ای هنگام خروج از بدن مادرش ، فریاد یاعلی ، سرداده است ».
در واقع علی لاریجانی از تریبون پایین آمد تا علی سعیدی سخن بگوید. علی لاریجانی و علی سعیدی هردو از عمله ظلم هستند . هردو خود قبلاً تهییج کننده یا آمر همین اوباشگری ها در سخنرانی های دگر اندیشان بوده اند. صدا وسیما در دوره مدیریت علی لاریجانی ، مشوق همین گونه عربده کشی ها علیه کسانی بوده که حاضر نبوده اند کلیشه های شرم آور خامنه ای را تکرار نمایند . اما خدا وکیلی ، حرف های لاریجانی کجا و سخنان علی سعیدی کجا!؟ گمان می کنم قمی ها باید از حیثیت و آبروی خودشان دفاع کنند و گرنه دیگران خواهند گفت « مردم قم از میان دو دیکتاتور پرور، یکی را ترجیح داده اند که سخنان او بیش ازاظهاراتِ هر"لاتِ حکومتی" دیگری موجب شرم و ننگ است »
