فوت حاج سید جوادی و چشم دوربین سید محمد خاتمی

روح دکتر حاج سید جوادی شاد! در گذشت آن مرحوم  مرا به یاد نامه او به خامنه ای ـ اینجا ـ انداخت که هم  پُرمحتوا بود و هم  ادبیات رایج در میان بزرگمردان نهضت آزادی را در اذهان زنده نمود.  من باردیگر آن نامه را خواندم و به روح بزرگ  او  درود فرستادم . توصیه می کنم شما هم نامه را بخوانید.اما در گذشت مرحوم حاج سید جوادی یک دستاورد سیاسی هم داشت که چیزی نبود  جز پیام آقای سید محمد خاتمی به این مناسبت ـ اینجا ـ  بی تردید هر کس در این روزها  از درگذشت حاج سید جوادی مطلع می شود قبل از هر چیز نامه شجاعانه  او به  رهبر را به یاد می آورد. اما سید محمد خاتمی  به جای آن ،ناگهان سی و چهار سال و سه ماه به عقب بازگشته و دوران ستم شاهی را  به یاد آورده است. خاتمی در وصف آن مرحوم نوشته است : « او از مؤمنان دلیری بود که در دوران ستم شاهی همواره به دفاع از آزادی و آزادگان بر خاست و هزینه های آن را نیز با دلی گشاده پرداخت ». 

خاتمی پس از یادآوری مبارزات حاج سید جوادی در دوره ای که آن را ستم شاهی نامیده است او را «تا آخر عمر در خدمت جمهوری اسلامی » دانسته است. اما مگر جمهوری اسلامی چیزی غیر از رسوایی است که هم اکنون خامنه ای بر ایران تحمیل نموده است و حاج سید جوادی برای توصیف آن ، داستان گلستان را یاد آوری نموده است : «یکی را از ملوک عجم  حکایت کنند که دست تطاول به مال رعیت دراز کرده بود و جور و اذیت آغاز کرده، تا جایی که خلق از مکاید  فعلش به جهان برفتند و از کربت جورش ، راه غربت گرفتند . چون رعیت کم شد ارتفاع ولایت نقصان پذیرفت و خزانه تهی ماند و دشمنان زور آوردند.»

نمی دانم خاتمی و سایر وکلای مدافع جمهوری اسلامی تا چه زمان دچار «دوربینی »خواهند بود ؟ آنها  با ندیدنِ عمدی جنایات و مفاسد امروز ، همچنان به دنبال نبش قبری هستند که « مرده» ای درون آن نیست! راستی آقای خاتمی! آیا در دوره « ستم شاهی » هیچگاه شنیده بودید که از مهراوه دوازده ساله ـ دختر نسرین ستوده ـ تا پیرمرد ۹۶ ساله ـ حاج سید جوادی ـ را ممنوع الخروج کرده باشند؟