خارجیان رامی فریبند
ما گول نخوریم
نمی دانم آنچه را روز دوشنبه در تهران به امضا رسید چه باید نامید اما هر نامی که بر متن امضاشده در تهران نهاده شود تغییری در ماهیت آن ایجاد نخواهد کرد . اگر اجرای توافقات مندرج در این متن ، منجر به کاهش مشکلات مردم ایران شود ونگرانی های جهانی را برطرف کند ضمن حمایت از اجرای آن ، باید از دولتمردان سوپر انقلابی ایران سؤال کرد که « به کدام مجوز شرعی ، عقلی وقانونی ، با تآخیر چند ماهه در پذیرش تبادل سوخت، موجب به هدر رفتن فرصت های فراوان شده و هزینه های گزاف به ملت ایران تحمیل کرده اند؟» آیا آنها نمی توانستند در همان مراحل اولیه ، تن به این توافق بدهند تا به مرحله فعلی نرسند؟ دولتمـــــردان کم خِرد وخودخواه ایران ، به جای باج دهی به کشورهای نه چندان مهم وفرصت دهی به آنها برای امتیازگیری دو طرفه از ایران وگروه ۱+۵ ، می توانستند مستقیما با تصمیم گیران اصلی ـ یعنی همان کشورهایی که اجرای توافق نامه تهران به تآیید آنها موکول شده است ! ـ توافق کنند تا هزینه کمتری توسط ملت ایران پرداخت شود.این موضوع ، در کیفر خواست طولانی ملت ایران علیه کودتاگران گنجانده می شود ودر اینده ای نه چندان دور، پاسخگویی به آن از کودتا گران مطالبه خواهد شد.
اما ازسوی دیگر به نظر می رسد برای اجرای این توافق نامه ، اراده جدی در ایران وجود ندارد . مهـــ--م ترین سند برای اثبات این ادعا ، فخر فروشی وقیحانه مدیر مسئول کیهان به بهانه توافق نامه اخیر تهران است . حسین شریعتمداری که باید او را سخنگوی افراطی ترین فراکسیون کودتاگران نامید ، در سرمقاله امروز خود به نکاتی اشاره کرده است که بی شباهت به « بهانه جویی ها» ی او در اوایل پاییز ۸۸ برای توجیه مخالفت با « ارسال اورانیوم سه ونیم در صد به فرانسه »نیست. نقش آفرینی اخیر حسین شریعتمداری ، ثابت می کند که حل مسئله هسته ای ، برای کودتاگران اهمیت زیادی ندارد بلکه آنها به دنبال آن هستند که در چهار هفته باقیمانده تا سالگرد کودتا ، جهانیان را به امکان حل مسئله هسته ای امیدوارسازند واز این طریق از فشارهای احتمالی خارجی بر خود به خاطر موج فزاینده سرکوب در آستانه ۲۲ خرداد ، بکاهند. ظاهرا اراده دولتمردان برای توسل به بازداشت ، اعدام وسایر روشهای سرکوب به منظور جلو گیری از تحرکات جدید در نخستین سالگرد کودتا ، بسیار جدی است .آنها نه تنها تصمیمی برای پذیرش در خواست کروبی وموسوی وصدور مجوز راهپیمایی ندارند بلکه با از سرگیری بازداشتها واحضارها وحتی تهدید به گسترش اعدام ها می خواهند «فضای پلیسی » بر کشور حاکم نمایند اما آنچه آنها را نگران می سازد تلاش انسانی برخی رسانه های جهانی وتعدادی از مجامع حقوق بشری برای انعکاس واقعیات ایران وپیشرفت های جنبش سبزمی باشد لذا با تنظیم عجولانه « سناریوی تبادل سوخت » به دنبال امید آفرینی کاذب در افکار عمومی جهانی هستند . کودتـــــــاگران که می دانند احتمــــــــــال دسترسی آنها به سلاح هسته ای ، خـــــواب را از چشم همه «انسان دوستان » در جهان ربوده است با طراحی جدید و نه چندان غرور آفرین خویش، سرگرم سازی ملت ها ودولت ها به احتمال حل این دغدغه بزرگ را در دستور کار خود قرارداده اند تا ازاین طریق ، موضوع سرکوب مخالفان در ایران ونقض گسترده حقوق بشر را تحت الشعاع قرار دهند . تحولات یکسال گذشته ، کودتاگران را از فریب مردم ایران ناامید ساخته است زیرا ملتی که فریب «رآی سازی قلابی کودتا کران » را نخورد قطعا تحت تآثیر سناریو سازی های ناشیانه آنها در موضوع هسته ای قرار نخواهد گرفت اما گویا امیدواری به فریب برخی« دولت های امتیاز خواه »، سران دولت کودتا را به طراحی برای انحراف اذهان آنان از سرکوب های جدید در آستانه سالگرد کودتا تشویق کرده است . پس به هوش باشیم که در دام کودتاگران نیافتیم وخودرا بیش از حد به محتوای توافق اخیر سرگرم نکنیم زیرا همه ما در آستانه ۲۲ خرداد وظایف بزرگتری داریم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر